روح سخت جان یوونتوس بر ناپولی غلبه کرد
 |
یک عملکرد دفاعی فوق العاده باعث شد که بیانکونری ها، خط حمله ی برتر پارتنوپی را کنترل کنند و در نهایت جایگاه اول را از مردان مائوریتزیو ساری بگیرند.
آنالیز از آندره آ شیانکی از گاتزتا دلااسپورت
در نبرد بین بهترین دفاع سری آ و موفق ترین خط حمله اش، یوونتوس سربلند بیرون آمد و آنها توانستند ناپولی را 1‐0 شکست دهند. سیمونه زازای تعویضی قهرمان آن شب بود، او با شوتی که از راه دور راهی دروازه کرد 3 امتیاز را کامل را برای یووه دشت کرد.
سناریوی این بازی تقریبا مثل یک داستان است، اما می شود نکات مهمی را از آن برداشت کرد، نمایش قدرت مردان ماسیمیلیانو آلگری و رفتن یوونتوس به صدر جدول برای اولین بار در این فصل.
امتیازات یوونتوس و ناپولی
عملکرد یوونتوس وقتی بیشتر به چشم می آید که به یاد بیاوریم که آنها کیه لینی را در اختیار نداشتند، مانژوکیچ در خط حمله شان نبود و سامی خدیرا با عجله به شکل معجزه آسایی از مصدومیت اداکتور به ترکیب ثابت برگشته بود.
به شکل متناقضی اما، این کیفیت فردی بازیکنان یوونتوس بود که بر ماشین ردیف هجومی ناپولی برتری یافت.
به طور خاص، اجماع یوونتوس تنها در فاز دفاعی واضح بود. در هنگام حمله آلگری به بازیکنان تکنیکی ترش خواسته بود که به تنهایی کار را پیش ببرند. بار خلاقیتی تیم روی پل پوگبا و خوان کوادرادو بو د، آنها بارها و بارها نفر پیش رویشان را برداشتند و دفاع پارتنوپی را تحت فشار گذاشتند. نگاهی به آمار دریبل های این دو بازیکن نشان دهنده ی تفاوت بین یووه و ناپولی و این واقعیت است که تیم میزبان چطور تعادل را به نفع خودشان تغییر دادند.
در مجموع یوونتوس 28 بار اقدام به دریبل کرد و 18 بار موفق بود. پوگبا 6 دریبل داشت و کوادرادو 4 بار از مقابل غلام رد شد، برعکس ناپولی تنها 7 بار از مجموع 12 تلاشش برای عبور کردن از یوونتوسی ها موفق بوده است.
اگر این اعداد را بیشتر بشکافیم، نشان می دهند که خوزه کایخون حتی یک بار شانسش را برای دریبل زدن امتحان نکرده و لورنزو اینسینیه تنها دوبار دریبل زده، با توجه به اینکه بازی ناپولی در این فصل تا حد زیادی به وینگرهای فوق العاده اش بستگی داشته است، خنثی کردن دو وینگر ناپولی کلید موفقیت یوونتوس بود.
این جایی است که دفاع یونتوس به واقع درخشید. تیم علی رغم اینکه در خانه بود، عقب تر نشست و 56٪ مالکیت را به ناپولی داد. با این حال مردان مائوریتزیو ساری به ندرت با این همه مالکیت کاری کردند، در تمام مسابقه تنها یک شوت در چارچوب داشتند.
باید از زوج دفاعی یوونتوس از این بابت تقدیر به عمل بیاوریم، این دو نفر با گونزالو ایگواین را مهار کردند و اوکاملا از جریان بازی خارج شد. تنها شوت ناپولی توسط آلبیول زده شد، در حالیکه ایگواین تنها 31 بار توپ را لمس کرد. دفاع کنارهای یوونتوس هم اکثرا روی دفاع تمرکز کرده بودند و اینسینیه و کایخون کامل تحت کنترل بودند.
قابل فهم است که ساری، بازیکنانش و هواداران ناپولی بعد از باختن در چنین مسابقه ای با فاصله ای بدین سان نزدیک اینقدر عصبانی باشند.
در نهایت شوت زازا به سمت تور دروازه کمانه کرد. با این حال با تمرکز روی آن جزئیات آماده سازی عالی آلگری برای مسابقه را کمرنگ جلوه می دهد.
البته که مربی یوونتوس کار خارق العاده ای نکرده بود و شاید شاهکار تاکتیکی نامیدن این پیروزی شاید کمی بزرگ نمایی باشد.با این حال او قمار کرد، به خودش فرصت داد تا جایی که می تواند در بازی بماند. اینکه بخواهد روی درخشش فردی بازیکنان شرط بندی کند کمی ریسکی بود، اما در نهایت او حداکثر پاداش را گرفت، که خلاصه ای از روشی بود که یووه به وسیله ی آن رویاگونه به رقابت ها برگشت. چیزی که آمار می گفت غیر ممکن است.
